5. OCHRONA BOBRÓW

 

Rozdział ten nieco odbiega od tytułu książki, ale wydaje się godny zamieszczenia w formie skróconej. W Polsce wciąż jeszcze dostatecznie dużo jest terenów, gdzie bóbr mógłby potencjalnie występować nie wyrządzając szkód. W niektórych regionach populacje są zbyt małe, by mogły przetrwać przez dłuższy czas.

5.1. Zagrożenia:

  1. kłusownictwo,
  2. regulacja rzek, melioracje (nasilone zwłaszcza po powodzi 1997),
  3. zabudowa hydrotechniczna cieków (umacnianie brzegów kamieniami i betonem, budowa zapór, etc.),
  4. wycinka drzew w pasie nadbrzeżnym (strefie buforowej cieków i zbiorników wodnych),
  5. wandalizm w stanowiskach bobrów, burzenie i palenie tam i żeremi,
  6. wypas zwierząt gospodarskich w siedliskach bobrowych. Zubaża to bazę pokarmową i powoduje zarywanie nor,
  7. wałęsające się psy,
  8. izolacja stanowisk uniemożliwiająca kojarzenie się osobników niespokrewnionych. Prowadzi to do tzw. "wyradzania" populacji wskutek chowu wsobnego.

5.2. Sposoby ochrony aktywnej

  1. reintrodukcje bobrów zachowujące różnorodność genetyczną populacji,
  2. zabiegi polepszające jakość środowiska dla bobrów:

I na koniec warto sobie uświadomić, że w wielu krajach Europy Zachodniej środowisko jest już tak zdegradowane, że reintrodukcje gatunków - m.in. bobra, o ile w ogóle są możliwe - wiążą się często z olbrzymimi kosztami.

 

Ważniejsza literatura:

  1. BAYERISCHES LANDESAMT FUER UMWELTSCHUTZ. 1994. Beitraege zum Artenschutz 18 - Biber. Schriftenreihe Heft. 128, Muenchen.
  2. BUNDESAMT FUER UMWELT, WALD UND LANDSCHAFT , BUNDESAMT FUER WASSERWIRTSCHAFT. 1996. Der Biber in der Schweiz - Bestand, Gefaehrdung, Schutz. Schriftenreihe Umwelt Nr 249, Bern.